یاتاقان های جامد در مقابل یاتاقان های چرب شده گریس: کدام یک برای کاربردهای پر بار بهتر است؟

هنگام انتخاب یاتاقان روغن کاری ، مزایا و سناریوهای قابل اجرا یاتاقان های جامد و یاتاقان های چرب شده گریس بر تصمیم نهایی ، به ویژه در برنامه های پر بار ، تأثیر می گذارد. در زیر یک تحلیل تطبیقی ​​از این دو است:

1 روش روغن کاری
یاتاقان های جامد: این نوع بلبرینگ از روان کننده های جامد (مانند گرافیت ، دی سولفید مولیبدن ، پلی تترا فلوئورو اتیلن و غیره) به عنوان محیط روغن کاری استفاده می کند. به روان کننده های مایع یا گریس احتیاج ندارد ، بنابراین می تواند بدون روغن کاری خارجی در حال اجرا باشد. یاتاقان های جامد به طور موثری می توانند اصطکاک و سایش را کاهش دهند و برای بارهای زیاد ، سرعت کم ، عملکرد متناوب یا مواردی که روان کننده ها به طور مکرر اضافه نمی شوند ، مناسب هستند.
یاتاقان های چرب شده با چربی: یاتاقان های چرب شده با چربی برای روغن کاری به گریس تکی دارند و معمولاً می توانند برای مدت طولانی روغن کاری را حفظ کنند. روغن کاری گریس می تواند به طور موثری اصطکاک را کاهش دهد ، اما در بارهای زیاد ، درجه حرارت شدید یا شرایط عملکرد طولانی مدت ، ممکن است اثربخشی گریس کاهش یابد و در نتیجه روغن کاری یا خرابی کافی باشد.

2. مقاومت بار بالا
یاتاقان های جامد: روان کننده های جامد از استحکام فشاری بالایی برخوردار هستند و می توانند روغن کاری خوبی را در شرایط بار بالا حفظ کنند. به خصوص در محیط های شدید (مانند درجه حرارت بالا ، دمای پایین و خلاء) ، یاتاقان های با استفاده از جامد تمایل به عملکرد بهتر از یاتاقان های چربی دارند. از آنجا که روان کننده های جامد به راحتی فشرده نمی شوند ، می توانند روغن کاری مداوم را در زیر بارهای زیاد فراهم کنند.
یاتاقان های چرب شده گریس: عملکرد یاتاقان های چرب شده با چربی تحت بارهای زیاد ممکن است تحت تأثیر قرار گیرد ، به خصوص در دمای بالا یا شرایط کار شدید ، جایی که ممکن است گریس عملکرد روان کننده خود را از دست بدهد و باعث سایش یا آسیب شود. بنابراین ، یاتاقان های چرب شده با چربی برای برنامه های کاربردی با بار متوسط ​​یا موقعیت هایی که نیاز به نگهداری منظم دارند مناسب تر هستند.

3. با محیط های شدید سازگار شوید
یاتاقان های جامد: این نوع یاتاقان در محیط های شدید مانند دمای بالا ، دمای پایین ، خلاء و تابش پایدارتر است. به عنوان مثال ، در محیط های درجه حرارت بالا ، گریس ممکن است اکسیداسیون یا تجزیه شود و خصوصیات روغن کاری خود را از دست بدهد ، در حالی که روان کننده های جامد می توانند عملکرد پایدار را حفظ کنند.
یاتاقان های چرب شده با چربی: یاتاقان های چربی دار معمولاً دارای محدوده دمای عملیاتی باریک هستند و درجه حرارت بیش از حد زیاد یا پایین باعث بدتر شدن عملکرد گریس می شود. به خصوص در محیط های خلاء یا درجه حرارت بالا ، ممکن است اثر روغن کاری یاتاقان های دارای گریس تضمین نشود.

4. الزامات نگهداری
یاتاقان های جامد: از آنجا که هیچ گونه چربی یا روغن کاری مایع مورد نیاز نیست ، یاتاقان های با استفاده از جامد نیاز به نگهداری نسبتاً کم دارند و برای تجهیزات مناسب هستند که دسترسی به آنها دشوار است یا نمی توان آنها را به طور مکرر حفظ کرد. آنها می توانند برای مدت طولانی و بدون سوخت گیری منظم یا جایگزینی روان کننده کار کنند.
یاتاقان های روغن کاری شده گریس: یاتاقان های روغن کاری شده گریس باید به طور مرتب وضعیت گریس را به خصوص در فشار زیاد بررسی کنند و برای اطمینان از روغن کاری خوب ، چربی را کافی و تمیز نگه دارید.

5. سناریوهای برنامه
یاتاقان های روغن کاری جامد: مناسب تر برای برنامه های تحت بار زیاد ، سرعت کم ، شرایط کار متناوب یا شدید. به عنوان مثال ، هوافضا ، تجهیزات خلاء ، تجهیزات مکانیکی در محیط های بسیار سرد یا با درجه حرارت بالا.
یاتاقان های روغن کاری شده گریس: مناسب برای محیط های صنعتی عمومی ، به ویژه تجهیزات با بارهای کم و بازرسی های مکرر و نگهداری ، مانند برخی از ماشین آلات صنعتی مشترک و اتومبیل.

jgbf Oilless Guide Guide یاتاقان